Ύπνος

11:46. Έφτασα πριν από λίγο στη Θεσσαλονίκη! Στην πόλη που δε κοιμάται ποτέ! Το κακό είναι ότι εγώ αντίθετα από τη πόλη νυστάζω σχεδόν αδικαιολόγητα (σαν να στέκει σα δικαιολογία το γεγονός ότι χθες δε έκλεισα μάτι και ότι σήμερα δούλευα σα τρελός μέχρι τις 18:00 που έφυγα για το αεροδρόμιο) και έτσι δεν μπορώ να πάω ούτε μια βόλτα στο λιμάνι. Οπότε η βόλτα αναβάλεται για αύριο το βράδυ.......
Όμως θέλω να γράψω για κάτι που ένιωσα μόλις μπήκα στη πόλη με το αυτοκίνητο. Εντάξει είναι βράδυ, αλλά παρ' όλα αυτά είναι φωτεινή. Σίγουρα δε λάμπει σα χριστουγενειάτικο δέντρο, οικολογικό η μη, αλλά έχει κάποιο φως. Πριν από λίγες μέρες ήμουνστο Βελιγράδι, το οποίο αν και από το όνομα περιμένεις άλλο, είναι γκρι, μουντό και σκοτεινό. Δε λέω πολλά φώτα, κόσμος στο δρόμο αλλά .... Νομίζω ότι είναι μάλλον το τσιμέντο που βάζουν παντού. Περπατάω καμμιά φορά σε τσιμεντένια πεζοδρόμια, γύρω από κτίρια με χρώμα τσιμέντου και χαλάει το κέφι μου. Πέστε με περίεργο αλλά ακόμα και το ψευδολευκό της απλής πλάκας πεζοδρομίου έχω την εντύπωση ότι κάνει τη πόλη, οποιαδήποτε πόλη, λίγο πιό ανθρώπινη.
Τώρα βεβαια πως κατάληξα από τον ύπνο, η μάλλον την έλλειψη του μέσω Βελιγραδίου στις πλάκες πεζοδρομίου δεν το κατάλαβα. Αλλά από ότι κατάλαβα καλύτερα να πάω για ύπνο γιατί όσο μένω ξύπνιος ........