Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Νόμος

01:08. Χθες τέτοια ώρα ήμουν και πάλι ξύπνιος. Γιατί; Μα πρέπει να πάω να πάρω τη κόρη μου από το μαγαζί που κάνει εκδήλωση το σχολείο της. Έβαλε τα ψηλοτάκουνα (11, 5 πόντοι μόνο κατά δήλωση της), βάφτηκε, έκανε το μπαμπά της (εμένα) να είναι έτοιμος να δακρύσει από περηφάνεια γιατί έβγαλε τόση όμορφη κόρη και έφυγε. 
Δηλαδή έφυγε με την γνωστή υπηρεσία μεταφοράς. Εμένα.Έφτασα έξω από το πολύ γνωστό μαγαζί, σε κεντρική οδική αρτηρία (επιτρέψτε μου εφόσον δεν πληρώνομαι να μην διαφημίσω το υπόψην κέντρο διασκέδασης). Και εκεί, κατά το κοινώς λεγόμενο, πήρα ανάποδες. Γιατί; Για το γνωστό λόγο. Πάνω στη λεωφόρο, το ένα πίσω από το άλλο, σταθμευμένα τα αυτοκίνητα των θαμώνων. Όπως είναι απέναντι από όλα τα επώνυμα μαγαζιά, σε κεντρικές λεωφόρους, παντού στην Αθήνα. Τι με ενοχλεί αυτό; Με ενοχλεί γιατί δείχνει τη βαθύτατη περιφρόνηση που έχουμε σα λαός για το νόμο και τη κοινή λογική. Με ενοχλεί γιατί ενώ η ΕΛ.ΑΣ. βάλλεται από παντού, οι αστυνομικοί δεν παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά. Ποιός θα πάρει στα σοβαρά την αστυνομία αλλά και τη δημοτική αρχή που επιτρέπει κάτι τέτοιο.
 Και τι έγινε θα πει κάποιος. 2 το πρωί ποιόν ενοχλούν μερικά αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο; Φυσικά ενοχλούν αλλά δεν είναι ο λόγος που θυμώνω αυτός. Εφόσον είναι λεωφόρος και η στάθμευση απαγορεύεται από το νόμο, πως οι αρχές (και κατ' επέκταση εμείς οι ίδιοι) , επιτρέπουν τη μαζική παραβίαση του νόμου (η οποία εδώ που τα λέμε είναι παραβίαση αταξική, εφόσον δίπλα στο Cayene υπάρχεί το μεταχειρισμένο Yugo).
Φωνάζουμε όλοι για τις σπασμένες βιτρίνες παραμονές των Χριστουγέννων. Αυτή τη βιτρίνα της χώρας την διαλύσαμε όλοι. Που θα βρούμε "γνωστό - άγνωστο" να το φορτώσουμε;
Πήγα κάπου με το παιδί μου, και το παιδί μου είδε το νόμο να παραβιάζεται. Δημόσια. Στο φώς της φωτισμένης από νέον, τέλος πάντων, νύχτας. Νά μια πρόκληση για κάθε γονιό. Πως θα κάνει το παιδί του να παίρνει στα σοβαρά έννοιες όπως νόμος, κοινωνία κτλ. Δεν είναι και τόσο απλό. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Και εδώ είναι πιστεύω η μεγάλη ευθύνη. Η δική μας ευθύνη. Να μάθουμε στα παιδιά μας να σέβονται τους νόμους, την κοινωνία και τελικά τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν είναι εύκολο όταν μια όλόκληρη χώρα εργάζεται ολόψυχα για να σε διαψεύσει.
Τώρα θα ρωτήσει κανείς γιαί δεν κάλεσες τη τροχαία. Μα υπήρχε ήδη περιπολικό στο δρόμο. Και εκεί είπα "αει σιχτίρ" και τι νόημα έχει να ασχοληθώ. Ομολογώ ότι αυτή η προσέγγιση ή μάλλον ακριβέστερα απομάκρυνση από το πρόβλημα είναι λανθασμένη. Αλλά από την άλλη δεν είχα την ψυχική αντοχή να μαλώνω με το τηλεφωνητή της άμεσης δράσης ή με το πλήρωμα του περιπολικού τη στιγμή που αντιλαμβάνομαι ότι αυτή κατάσταση είναι, αν όχι, εντολή, τουλάχιστον ανοχή των από πάνω. Έχω και 16 πίεση αυτές τις μέρες. 
Έτσι αναρωτιέμαι ποιός σέβεται περισσότερο το νόμο; Ένα 16χρονο που πετάει πέτρες σε μια βιτρίνα ή ο πατέρας του που αφήνει το υπόψη Cayene στη λεωφόρο για να πάει στο σκυλάδικο και μετά να οδηγήσει και μεθυσμένος μέχρι το σπίτι. Ποιός κάνει το χειρότερο πλιάτσικο, ένας που τρέχει να βουτήξει ένα κινητό από μια σπασμένη βιτρίνα ή ένας γιατρός που δέχεται φακελάκι; Ποιός είναι χειρότερος, ο λειτουργός της πολιτείας που επιτρέπει την παραβίαση του νόμου ή 10 επαναστάτες (εντάξει εδώ γελάμε) που βάζουν σκουπίδια στο χριστουγενειάτικο δέντρο της πόλης;
 Όχι, δεν συγχωρώ το πλιάτσικο και κάψιμο ενός καταστήματος, ενός σχολείου ή μιας σημαίας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν κατανοώ κάποιους από τους λόγους που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Τώρα ξέρω ότι μερικοί θα μιλήσουν για συνωμοσίες. Δε θα συμφωνήσω, γιατί ένας βασικός στόχος σε μια αντιπαράθεση μεταξύ κρατών είναι ο κοινωνικός ιστός του αντιπάλου κράτους (βλέπε ψυχρό πόλεμο, Βόρεια - Νότια Κορέα, Αραβικός Κόσμος - Ισραήλ κα). Αυτό δεν είναι συνωμοσία, είναι αυτό που λέμε διεθνείς σχέσεις. Από την άλλη δε νομίζω να αμφιβάλλει κανείς ότι στη γειτονιά μας, κάποια κράτη δεν είναι και τόσο ειρηνικά και φιλικά. Απλά ας έχουμε τα μάτια και τα μυαλά μας ανοιχτά. 
Επιμένω όμως ότι το πρόβλημα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και η ευκολία να βρίσκουμε καλές δικαιολογίες. Και δυστυχώς μόνο εμείς θα μπορέσουμε να το λύσουμε. Αν ποτέ βέβαια το πάρουμε απόφαση.

3 σχόλια:

ria είπε...

πάλι καλά γιάννη που δεν πήρες ανάποδες που η κόρη σου ήταν θεά! και δεν άρχισες να σκέφτεσαι ποιος θα χορεύει και θα χαίρεται το κοριτσάκι σου και θα καμαρώνει δίπλα του!

για τους προβληματισμούς σου, ξέρεις την άποψή μου.

για την πίεσή σου, σε περιμένω για τσεκ απ στο 251 γνα! ας είσαι στο στρατό. έλα εσύ και θα σε τσεκάρουμε...
δεν είναι τίποτα, είναι που σκεφτόσουν τα δωδεκάποντα της κόρης.

Γιάννης Τ11 είπε...

ria

Όπως όλοι οι μπαμπάδες ξέρω πολύ καλά τι κάνουν οι κόρες μου, απλά δε θέλω να μου το θυμίζουν.

Όσο για τα δωδεκάποντα το μόνο που με ανησυχεί είναι αν ζαλίζεται εκεί πάνω.

Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Το 251 είναι κοντά. Άμα έχετε και πιεσόμετρα βαθμονομημένα για υψηλές πιέσεις μπορεί να έρθω να τα πούμε.

ria είπε...

πέρνα εσύ από κει για μια εξετασούλα και θα βρεθεί και πιεσόμετρο για 30 με 17!

είχα ασθενή που είχε πίεση 26/14! στο τσακ γλιτωσε το εγκεφαλικό!